Vandaag verschijnt het debuut van Jonne Kramer bij Billy Bones, een imprint van uitgeverij Meis & Maas: Het Raadsel van de Zee. Het is een kinderboek over een groot schip, een zeerover, een gevaarlijke vloek, een meeuw als vriend en de altijd mysterieuze zee. Zal de zee na dit verhaal nog net zo mysterieus zijn?
Het verhaal
Je volgt in Het Raadsel van de Zee de jonge Ravian die samen met zijn meeuw genaamd Marvin aan een gevaarlijke reis begint. Ravian is een zeemanskind, dat samen met zijn vader (en meeuw) in het dorpje Rotterharing woont. Zijn vader is regelmatig op zee om te vissen, waardoor Ravian veel alleen is. Ondanks dat is zijn vader altijd terug voor Ravians verjaardag. Het maffe aan Ravian is dat hij als zeemanskind zelf bang is voor schepen. Hij staat liever veilig op het droge, met vaste grond onder zijn voeten.
Het verhaal opent met Ravian die aan het werk is in de kroeg in de haven. Hij is jarig en wacht op de terugkeer van zijn vader. Zijn vader komt dit keer echter niet terug. Na wat navraag bij andere zeelui hoort Ravian over een zeerover die slaven houdt; misschien is zijn vader wel gevangen genomen. De zeerover legt één keer in de maand aan in een kleine haven op twee dagen reisafstand van Rotterharing. Ravian besluit om samen met Marvin daar naartoe te reizen om zijn vader te bevrijden. Eenmaal in de haven wordt hij via de stem van zijn vader het schip van de zeerover ingelokt. Vanaf dat moment gaat echter alles mis! Spannende avonturen met een vervloekt schip, een reuzenkwal en zwarte stormen volgen. En naast deze avonturen heb je ook nog de zee die raadsels fluistert, waarvan Ravian geen enkel idee heeft op wie en wat ze slaan.
Gevoelens, opbouw en interactie
Jonne Kramer speelt goed met de verschillende gevoelens van verschillende personages. Zo komen er eenzaamheid, gemis, angst en vriendschap aan de orde bij Ravian. De auteur schrijft heel duidelijk over deze emoties en geeft ze goed weer waardoor het makkelijk inleven is. Dit werkt goed met het verhaal, en is extra handig voor kinderen om emoties te leren kennen.
Het verhaal is vlot geschreven. Snelle actie wisselt af met goede interactie tussen Ravian en de verschillende personages. Goede en fijn geschreven dialogen met genoeg opbouw zorgen ervoor dat het verhaal snel leest en zijn moment niet verliest. Wie is nu toch die zeerover en wat is zijn verhaal? Wat houdt de vloek van het schip nou in? Jonne beantwoordt zulk soort vragen precies op het goede moment. Dit zorgt voor een fijne, vlotte schrijfstijl en een goed debuut. Wat het Raadsel van de Zee is, ontdekken we met een leuke ontknoping op het einde.
Conclusie
Jonne Kramer heeft een goed debuut neergezet dat lekker vlot leest. Ze mengt verschillende gevoelens als eenzaamheid, een dierbare missen, vriendschap, humor en vastberadenheid samen tot één goed geheel waarin je je zeer makkelijk kunt inleven. Haar schrijfstijl is fijn en erg direct. Het toneel van dit verhaal (de zee, schepen, gevechten e.d. ) werkt super met dit verhaal over een zoektocht naar je naaste, over je angsten onder ogen zien en doorzetten. Want dat is het ook: een verhaal waarin Ravian zijn angsten onder ogen ziet en ze leert te begrijpen, te accepteren en uiteindelijk overwint. Dit is een goede manier om zulk soort emoties en leerdoelen te introduceren aan jongere kinderen. Die zullen dit onbewust vast oppakken.
Het einde is leuk en vrij verrassend. Wat mij betreft dus zeker een aanrader voor kinderen in de leeftijd tussen de zeven en twaalf jaar. Maar ik denk eigenlijk ook wel dat menig tiener en volwassene dit boek zou kunnen waarderen. Het is een heel mooi debuut en ik ben erg benieuwd wat Jonne nog meer weet te vertellen in toekomstige verhalen.
Wat een goede recensie. Het kietelt mij ook tot het kezen van “Het Raadsel van de Zee” en ik ben ietsjes ouder dan de doelgroep.